تاریخچه توسعه فن گریز از مرکز

در سال 1862، گیبل بریتانیایی فن گریز از مرکز را اختراع کرد. پروانه و بدنه آن دایره های متحدالمرکز هستند. پوشش از آجر ساخته شده است. پروانه چوبی از تیغه های مستقیم عقب استفاده می کند. راندمان فقط حدود 40 درصد است. این عمدتا برای تهویه معدن استفاده می شود.

در سال 1880، مردم یک محفظه حلزونی برای تهویه معدن و یک فن گریز از مرکز با پره های خمیده به عقب طراحی کردند و ساختار نسبتاً کامل بود.

در سال 1892، فرانسه یک فن با جریان متقاطع ایجاد کرد. در سال 1898، ایرلندی ها یک پنکه سانتریفیوژ Sirocco با پره های رو به جلو طراحی کردند که به طور گسترده در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت. در قرن نوزدهم از فن های محوری در تهویه و انفجار معادن در صنعت متالورژی استفاده می شد. با این حال، فشار آن تنها 100-300 Pa است و بازده آن تنها 15-25 درصد است. تا دهه 1940 به سرعت توسعه پیدا نکرد.

در سال 1935، آلمان برای اولین بار از فن با فشار برابر جریان محوری برای تهویه و القای هوا برای دیگ استفاده کرد. در سال 1948، دانمارک یک فن با جریان محوری با پره های متحرک قابل تنظیم در حین کار ساخت. فن های متقاطع؛ در سال 2002، فن های سانتریفیوژ ضد انفجار چین به طور گسترده در صنایع شیمیایی، نفت، ماشین آلات و سایر زمینه ها استفاده شد و فن های گریز از مرکز ضد انفجار Changlindong نیز توسعه یافت. فن های سانتریفیوژ معمولاً تجهیزات تولید کمکی در شرکت های پردازش سنگ استفاده می شود. آنها عمدتا در دستگاه های تهویه و حذف گرد و غبار استفاده می شوند. برای مثال، گردگیرهای سیکلون و گردگیرهای کیسه ای در فرآیندهای برش و سنگ زنی سنگ، برای اطمینان از تولید، نیاز به استفاده از فن های گریز از مرکز برای حذف گرد و غبار از محل تولید دارند. محیط پاک است و از سلامت جسمی و روحی تولیدکنندگان محافظت می کند. فن نوعی تجهیزات پر مصرف انرژی است و منابع انرژی مصرف شده توسط پنکه قلب سهم نسبتاً زیادی در پردازش سنگ دارد. با کمبود انرژی فعلی در کشور من و رواج و استفاده از سطوح کاری پرمحصول و راندمان بالا، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش مصرف به بخش مهمی از تولید سنگ تبدیل شده است. یکی از دغدغه های مشترک شرکت ها، بسیاری از شرکت های تولید سنگ، کاهش مصرف برق فن ها را به عنوان یک کار مهم در حال حاضر می دانند. علاوه بر بهبود راندمان خود فن، کاهش مصرف برق فن مهمترین نکته برای انتخاب منطقی روش تنظیم فن است، زیرا بار تولید سنگ با نیازهای فرآیند متفاوت است و بیشتر

فن ها باید به طور مکرر جریان را با توجه به بار میزبان تنظیم کنند. در حال حاضر، روش تنظیم صرفه جویی در انرژی فن ها در شرکت های پردازش سنگ نسبتا قدیمی است و به طور کلی از تنظیم دریچه گاز استفاده می شود. هنگام استفاده از تنظیم گاز، جریان فن عمدتاً با تنظیم سوپاپ ها یا بافل های گاز تنظیم می شود. ظرفیت دریچه گاز این فن زیاد است و حتی بیش از 50 درصد گاز در بارهای کم را گاز می دهد. با توجه به اتلاف دریچه گاز و انحراف از عملیات منطقه با راندمان بالا، اتلاف انرژی بسیار جدی است. و اگر سرعت فن تنظیم شود، افت گاز را می توان حذف کرد و فن همیشه می تواند در منطقه با راندمان بالا کار کند، بنابراین می تواند انرژی الکتریکی را تا حد زیادی ذخیره کند. می توان گفت تنظیم سرعت فن برای راه اندازی فن یک روش موثر صرفه جویی در مصرف انرژی است که نشان دهنده روند جدید تولید صنعتی مصالح ساختمانی فعلی است.